Praktijktesten dienen om discriminerend gedrag vast te stellen. Met praktijktesten kan je onderzoeken of er in een bepaald domein van de samenleving gediscrimineerd wordt, bijvoorbeeld op de arbeidsmarkt of de woonmarkt. Praktijktesten zijn een middel om een vermoeden van discriminatie te bewijzen.
De makkelijkste manier om praktijktesten uit te leggen is aan de hand van een voorbeeld:
Stel, een 20-jarige man met een donkere huidskleur en de naam Mohamed meldt zich aan bij een interimkantoor. Even later komt er een 20-jarige blanke man die Tom heet bij het interimkantoor langs. Het CV van beide heren komt overeen, met enkele kleine verschillen die niet relevant zijn voor de job. Beide heren melden zich aan voor dezelfde job en gedragen zich allebei gemotiveerd. Als Mohamed het antwoord krijgt dat de vacature reeds is ingevuld of dat hij niet het gepaste profiel heeft in tegenstelling tot Tom die wel een positief antwoord krijgt, dan is er sprake van discriminatie.
Door jouw inzet om discriminatie aan te pakken laat je zien dat je meer bent dan een slachtoffer of een getuige. Ook de cijfers zijn belangrijk. Enkel wanneer je systematisch melding maakt van discriminatie, krijgt de samenleving zicht op de grootte van het probleem.
De overheid werkt volgens het motto ‘meten is weten’: wat niet gemeten of geteld wordt, bestaat niet voor haar. Wanneer niemand discriminatie meldt, dan is het voor de overheid alsof er niet gediscrimineerd wordt. Dan zijn er ook geen instrumenten (zoals praktijktesten) nodig om discriminatie aan te pakken.
Om discriminatie aan te pakken, kan je volgende stappen ondernemen.
Het blijft lastig om “een vermoeden van discriminatie” te bewijzen. De overheid moet haar burgers beschermen tegen discriminatie. Precies daarom willen we dat praktijktesten een legitiem instrument worden in de strijd tegen discriminatie.
Wij hebben in België een sterke wetgeving om discriminatie te bestraffen, omdat het onze samenleving onveilig maakt en in strijd is met de mensenrechten. Al jaren stellen we vast dat de regelgeving onvoldoende toegepast wordt door de overheid. Overheidsacties beperken zich vaak tot sensibilisering. Nochtans zien we dat overheidsinspecties er op andere terreinen wel in slagen om de regelgeving toe te passen zoals op het vlak van voedselveiligheid of fraudebestrijding. Een van de redenen dat de anti-discriminatieregelgeving moeilijk toegepast wordt, is dat overheidsinspecties geen instrumenten zoals praktijktesten mogen inzetten.
De overheidsinspecties hebben een regelgevend kader nodig dat hen toelaat om praktijktesten in te zetten. Vandaag zijn er moedige politici van de meerderheid nodig die de opdracht geven om een regelgevend kader te maken. Zo kunnen overheidsinspecties morgen de huidige wetgeving rond discriminatie toepassen met praktijktesten op de publieke en private arbeids- en woonmarkt.
Het platform Praktijktesten Nu vindt het de hoogste tijd om praktijktesten en mystery calling/shopping te gebruiken in de strijd tegen discriminatie. Het platform is een actieplatform dat bestaat uit de organisaties Samenlevingsopbouw Antwerpen Stad, Hand in Hand tegen racisme, Kif Kif, ella vzw, Minderhedenforum, Uit De Marge, Samenlevingsopbouw Antwerpen Provincie, De Vlaamse Jeugdraad en het Vlaamse Huurdersplatform.
Als platform eisen wij op alle bestuursniveaus regelgevende kaders voor overheidsinspecties om systematisch praktijktesten uit te voeren in de strijd tegen discriminatie op de arbeids- en woonmarkt.
