Geld stinkt niet. Of toch wel?

Een opmerkelijk onderzoek: Klanten van andere etnische afkomst worden door winkelbediendes anders behandeld dan autochtonen. Het voorbije jaar organiseerde de sociologe Dounia Bourabain (VUB) 602 praktijktesten in 301 kledingwinkels.

Er is al veel inkt gevloeid over discriminatie op de arbeids- en huurmarkt. Dit nieuw wetenschappelijk onderzoek bewijst hoe discriminatie ook in andere maatschappelijke domeinen schering en inslag is. We zijn er ons niet van bewust dat zelfs bij het kopen van een nieuwe broek of t-shirt, discriminatie alomtegenwoordig is. Je zou verwachten dat bij winkeliers de economische logica primeert.

Geld stinkt niet, zegt het spreekwoord. Maar toch blijkt het geld van bepaalde maatschappelijk geviseerde groepen minder interessant om de kassa te laten rinkelen.

Ook hier zie je dat racistische vooroordelen sterker zijn dan de ratio. Soms bewust, maar veel vaker zelfs zonder dat mensen er erg in hebben. Het antwoord van Neutraal Syndicaat voor Zelfstandigen is in dit geval sprekend: het zou niet gaan om discriminatie, omdat deze geviseerde groep vaker zou voorkomen in de statistieken van winkeldiefstallen.

Racisme en discriminatie zijn net het gevolg van veralgemeningen: een groep wordt verweten wat het gedrag van een individu is.

Een speciale behandeling van een man van pakweg Marokkaanse origine die neerkomt op het angstvallig in de gaten houden, buitenkijken of buitenwerken door een vijandige houding, is evengoed discriminatie. De wet verbiedt immers ook intimidatie, het creëren van een vijandige, bedreigende, beledigende, vernederende of kwetsende omgeving.

Klik hier voor het volledige opiniestuk op VRT NWS.

Vorige
Vorige

‘In plan van Homans staat gênant weinig’

Volgende
Volgende

Peeters drukt mystery calls door