Praktijktest Antwerpse Arbeidsmarkt

Vandaag communiceert Stad Antwerpen de resultaten van de praktijktest die ze door Prof. Baert liet uitvoeren op de lokale arbeidsmarkt. In de vijf grootste sectoren blijkt alvast dat discriminatie op basis van etniciteit helaas geen zeldzame uitzondering is in de HR- praktijk. Terwijl meer dan 66% van de werkzoekenden in Antwerpen buitenlandse roots heeft, maken deze één vijfde minder kans uitgenodigd te worden voor een sollicitatiegesprek. ‘Als de Stad wil dat de werkzoekenden met migratieachtergrond niet gedemotiveerd geraken in hun zoektocht naar werk, moet ze ervoor zorgen dat deze onderzoeksresultaten ook leiden tot sancties. Nultolerantie bereik je niet met een vrijblijvende sensibiliseringsaanpak maar met juridische praktijktesten,’ stelt Sarah Scheepers, woordvoerder van het Platform Praktijktesten Nu.

De test toont aan dat een sollicitant met een vreemd klinkende naam bij een vergelijkbaar CV één zesde minder kans maakt op een positieve reactie. En zelfs één vijfde minder kans om uitgenodigd te worden. Voor Antwerpenaren met een Marokkaanse naam bedraagt de netto discriminatiegraad maar liefst 27,8% ! De discriminatie is niet in elke sector even sterk en het meest uitgesproken in de administratieve en ondersteunende diensten. Nochtans is meer dan de helft van de Antwerpenaren van buitenlandse herkomst. Van 35% liggen de roots buiten de EU. Van die laatste groep Antwerpenaren, was in 2018 slechts 50% aan het werk.[1]

Dat discriminatie een belangrijke oorzaak vormt van die etnische kloof op de arbeidsmarkt, is vandaag dus bewezen. Gelukkig een oorzaak waar wat aan kan worden gedaan. ‘Want als deze zoveelste praktijktest één ding aantoont, dan wel dat praktijktesten een doeltreffend en betrouwbaar instrument zijn om discriminatie te bewijzen’, benadrukt Scheepers. Helaas houdt Stad Antwerpen het op een actieplan en op zelfregulering. Ze wijkt daarbij niet af van de lijn die ook Vlaams wordt bewandeld: sectorale nulmetingen, actieplannen en opvolgmetingen. Van handhaven is nog steeds geen sprake. Nochtans kan ook de stad haar steentje bijdragen aan een handhavingsbeleid. Ze kan bedrijven die zich schuldig maken aan discriminatie, uitsluiten van overheidsopdrachten. Of ze kan wat werd vastgesteld, in de toekomst doorseinen aan de bevoegde arbeidsinspectiediensten.

‘Vandaag blijven de stad en de Vlaamse overheid de verantwoordelijkheid afwentelen op de werkgevers en sectoren,’ stelt Sarah Scheepers. Want dat is wat zelfregulering uiteindelijk doet. ‘Het is als een overheid die de controle op het zoekgedrag van werklozen volledig overlaat aan de vakbonden en al haar eieren legt in de mand van een vrijblijvend actieplan zonder sancties’, vergelijkt Scheepers.

Dat is niet hoe je als overheid een goede arbeidsmarktwerking bewaakt. ‘Wil de Stad dat ook de 66,4% Antwerpse werkzoekenden van buitenlandse herkomst gemotiveerd blijven in hun zoektocht naar een job, dan moet ze discriminatie ook harder durven aanpakken’, concludeert Scheepers. ‘De overheid moet praktijktesten niet langer louter academisch inzetten om het probleem in kaart te brengen, maar ook als volwaardig juridisch bewijsmiddel. Meten om te weten volstaat niet meer. Wij willen meten om te sanctioneren. Alleen zo kan je nultolerantie afdwingen.’

Voor meer info over het Platform Praktijktesten Nu: zie http://praktijktestennu.be/visie/over-ons

Perscontact: Mohamed El Majjoudi, mohamed.elmajjoudi@samenlevingsopbouw.be , 0473 85 36 53